Η δημιουργία βραχόκηπου είναι εύκολη διαδικασία, καθώς το μόνο που απαιτείται είναι μερικά σακιά χαλίκι, πέτρες διάφορων μεγεθών, ένα πανί εδαφοκάλυψης και αρκετό χώμα. Επίσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν κορμοί από δέντρα, διάφορα βαρέλια και οτιδήποτε άλλο μπορεί να δώσει ομορφιά σε ένα σημείο στο κήπο μας.
Η επιλογή των φυτών έχει καθοριστική σημασία. Πρέπει διαλέγουμε φυτά που αντέχουν στην ξηρασία, και γενικά, μας ενδιαφέρουν πληροφορίες όπως το ύψος και ο ρυθμός ανάπτυξης.
Τα φυτά που χρησιμοποιούμε στον βραχόκηπο είναι, γενικά, φυτά μειωμένης συντήρησης. Όμως είναι απαραίτητο η εγκατάσταση συστήματος αυτόματου ποτισμού με στάγδην άρδευση και ένα λίπασμα βραδείας αποδέσμευσης την Άνοιξη και το καλοκαίρι. Επίσης, θα πρέπει να γίνεται αφαίρεση των ζιζανίων, αν και θα έχουμε πάρει προηγουμένως τα μέτρα μας γι’ αυτό (πανί εδαφοκάλυψης, στάγδην άρδευση). Ωστόσο, πάντα θα υπάρχουν τα ζιζάνια ανάμεσα στα καλλωπιστικά φυτά μας.
Για τους φίλους του υγρού στοιχείου, στην κορυφή του βραχόκηπου είναι εφικτό να δημιουργηθεί μια τεχνητή λίμνη με υδροχαρή φυτά. Γενικά, η διαμόρφωση βραχόκηπου έχει υποκειμενικό χαρακτήρα, αλλά παρόλα αυτά συνήθως ακολουθούμε κάποιους κανόνες, όπως για παράδειγμα, δε βάζουμε γρήγορης ανάπτυξης φυτά μπροστά σε άλλα γιατί θα τα καλύψουν και δεν θα φαίνονται.
Επίσης, στα σημεία ανάμεσα στις πέτρες και στα σημεία που δεν έχει αρκετό χώμα, δε βάζουμε φυτά με μεγάλη ανάπτυξη και κατά επέκταση φυτά με μεγάλο ριζικό σύστημα.
Στην συνέχεια θα σας προτείνουμε φυτά που είναι κατάλληλα για να φτιάξετε τον δικό σας βραχόκηπο.
Όπως φαίνεται και στην παρακάτω εικόνα, τα φυτά που θα μας απασχολήσουν είναι κάποιοι θάμνοι, φυτά εδαφοκάλυψης, παχύφυτα, κάκτοι και υδροχαρή φυτά.
Θάμνοι
Ελαίαγνος eleagnus spp
Ο ελαίαγνος είναι γνωστό φυτό, λόγω του φωτεινού και ελκυστικού φυλλώματος του. Είναι αειθαλής θάμνος, με σκουροπράσινα φύλλα με λαμπρό χρυσό περίγυρο. Τα άνθη
του είναι αρωματικά, μικρά, ασημί και εμφανίζονται συνήθως στα τέλη του καλοκαιριού έως αρχές του Φθινοπώρου. Ο ελαίαγνος είναι ανθεκτικό φυτό και προσαρμόζεται εύκολα στην θέση εγκατάστασης του. Χρειάζεται ήλιο ή ημισκιά προκειμένου αναπτυχθεί χωρίς πρόβλημα και ανέχεται την ξηρασία και τον άνεμο
Αγγελική Pittosporum tobira
Η Αγγελική είναι ένας αειθαλής θάμνος, με ελκυστικά δερματώδη, σκούρα, πράσινα φύλλα, που εκφύονται εναλλάξ γύρω από το στέλεχος. Στο τέλος της Άνοιξης εμφανίζονται τα αρωματικά ανθάκια της κατά συστάδες
καθώς το άρωμα από τα άνθη της θυμίζει άρωμα πορτοκαλιού. Η αντίθεση του λευκού άνθους με το πράσινο background κάτι το φυτό ξεχωριστά όμορφο. Είναι πολύ εύκολο στην συντήρηση και αναπτύσσεται ακόμα και χωρίς φροντίδα. Έχει ανάγκη μια θέση με συνεχή ήλιο ή ημισκιά και χώμα με καλή στράγγιση. Είναι ανθεκτικό στην ξηρασία εφόσον εγκατασταθεί σε κάποιο σημείο για 2-3 χρόνια. Επηρεάζεται σπάνια από παθογόνα και έντομα, αλλά θέλει ψέκασμα αν ανιχνευτούν στα φύλλα της έντομα σε μεγάλους πληθυσμούς. Το κλάδεμα στοχεύει, συνήθως, στη διατήρηση του επιθυμητού σχήματος και πιο σπάνια αποσκοπεί στην ανανέωση και προστασία του φυτού από διάφορες αιτίες, πχ συμπτώματα.
Μετροσίδηρος Metrosideros excelsus
Ο Μετροσίδηρος έχει δερματώδη φύλλωμα και εντυπωσιακά κόκκινα άνθη. Είναι αειθαλής θάμνος, ενώ αν κλαδευτεί κατάλληλα μπορεί να διαμορφωθεί και σε δέντρο. Ανθίζει στο τέλος της Άνοιξης με αρχές Καλοκαιριού, στην άκρη της βλάστησης. Η αντίθεση που κάνει το κόκκινο χρώμα των
ανθέων μπροστά από τα σκουροπράσινα φύλλα του, κάνει τον μετροσίδηρο ένα πολύ ελκυστικό φυτό. Αυτό το φυτό, μπορεί να εγκατασταθεί και σε παραθαλάσσιες περιοχές, ενώ είναι ανθεκτικό και στην ξηρασία. Η κατάλληλη θέση φύτευσης είναι ένα σημείο με ήλιο ή ημισκιά και το έδαφος πρέπει να είναι ουδέτερο ως ελαφρώς αλκαλικό, με καλή στράγγιση.
Δάφνη Laurus nobilis
Η Δάφνη είναι ένας αειθαλής θάμνος, με αργή ανάπτυξη. Είναι ένα ξεχωριστό φυτό, επειδή τα δερματώδη φύλλα του είναι πολύτιμα και αρωματικά που χρησιμοποιούνται και στη
μαγειρική. Τα άνθη του είναι μικρά, ωχροπράσινο-κίτρινα, που φέρονται την Άνοιξη. Στα θηλυκά φυτά, μετά την ανθοφορία εκφύονται μοβ-μαύρα γυαλιστερά άνθη, σαν μούρα. Το μέγεθος και το σχήμα αυτού του φυτού ελέγχεται με το κλάδεμα. Αποδίδει καλύτερα στον ήλιο ή την ημισκιά, σε πλούσιο, υγρό και καλά στραγγιζόμενο έδαφος. Η Δάφνη είναι τοξικό φυτό για τους σκύλους, τις γάτες, ακόμα και για τα άλογα.
Φυτά εδαφοκάλυψης
Καλιμπραχόα Calibrachoa spp
Η Καλιμπραχόα είναι ένα δημοφιλές καλλωπιστικό φυτό και η αξία του εστιάζεται στα άφθονα ζωντανά λουλούδια σε σχήμα τρομπέτας που έχουν μια σειρά χρωμάτων όπως: κόκκινο, ροζ, κίτρινο, λευκό και μωβ. Η καλομπραχοα, αν
και είναι πολυετές φυτό, στην χώρα μας καλλιεργείται ως ετήσιο. Το μέγιστο ύψος που φτάνει είναι 30cmκαι πλάτος 60cm. Αυτό το είδος ανάπτυξής του το καθιστά κατάλληλο για κάλυψη εδάφους ή για να δώσει εφέ καταρράκτη πάνω σε τοίχους. Η εποχή ανθοφορίας του είναι από την Άνοιξη μέχρι και το Φθινόπωρο. Τα άνθη της Καλιμπραχόας μοιάζουν με τα άνθη της Πετούνιας, με τη διαφορά ότι είναι μικρότερα. Το έδαφος πρέπει να είναι καλά στραγγιζόμενο και το σημείο φύτευσης της να είναι σε ηλιόλουστο σημείο, καθώς χρειάζεται τουλάχιστον 5-6 ώρες άμεσο ηλιακό φως, για να παράγει άφθονα λουλούδια.
Πορτουλάκα Portulaca grandiflora
Η Πορτουλάκα, ή αλλιώς μεταξάκι, είναι ένα ετήσιο φυτό και είναι πολύ όμορφο. Έχει μεγάλη ποικιλία χρωμάτων όπως: ροζ, βιολετί, λευκό, κόκκινο, σομόν, πορτοκαλί ή κίτρινο. Όταν φυτευτεί στο έδαφος δημιουργεί ένα πολύ όμορφο χαλάκι με τα άνθη και τα φύλλα του και γι’ αυτό χρησιμοποιείται σε σημεία που επιθυμούμε την εδαφοκάλυψη. Η ανθοφορία του διαρκεί από το τέλος της Άνοιξης μέχρι τον Χειμώνα, ή νωρίτερα, εφόσον πέσει η θερμοκρασία.
Είναι ανθεκτικό στην άμεση ακτινοβολία του ήλιου και στην ξηρασία και είναι πολύ σημαντικό το έδαφός του να έχει καλή στράγγιση, για την επιβίωσή του. Η Πορτουλάκα φτάνει σε ύψος τα 15cm και πλάτος 40cm, αλλά μπορεί να αναπτυχθεί και περισσότερο. Αποτελεί τέλεια επιλογή για βραχόκηπους καθώς είναι ανθεκτική στα παθογόνα και γενικά στους εντομολογικούς εχθρούς. Περιστασιακά, ωστόσο, μπορεί να προσβληθεί από αφίδες ή τη σήψη της κόμης.
Λαντάνα Lantana montevidensis
Η Λαντάνα είναι ένα καταπράσινο φυτό που αγαπάει τον ήλιο. Είναι ένας αειθαλής θάμνος που με τα σκούρα πράσινα, ωοειδή, οδοντωτά της φύλλα σχηματίζει ένα μικρό «ανάχωμα». Όταν τα φύλλα κουνηθούν ή πιεστούν, βγάζουν ένα ευχάριστο άρωμα. Η ανθοφορία της ξεκινάει από τα τέλη της Άνοιξης μέχρι και το τέλος του Φθινοπώρου, σε θερμά κλίματα και μπορεί να θεωρηθεί ένα φυτό που ανθίζει όλο τον χρόνο.
Έχει μεγάλη ποικιλία χρωμάτων συμπεριλαμβανομένου του κόκκινου, του κίτρινου, του πορτοκαλί, του μωβ και μίας ανάμειξης αυτών. Στην συνέχεια, τα άνθη δίνουν τη θέση τους σε μη βρώσιμα, σκούρα, μοβ μούρα. Ένα φυτό μπορεί να παράξει μέχρι και 12.000 τέτοιους καρπούς, οι οποίοι τρώγονται από πουλιά και θηλαστικά, τα οποία με τη σειρά τους διευκολύνουν την εξάπλωση του συγκεκριμένου φυτού. Η Λαντάνα είναι μία καλή επιλογή για την εγκατάσταση της σε έναν βραχόκηπο επειδή:
1) Είναι ένα, γενικά, ανθεκτικό φυτό.
2) Η ανθοφορία τηςδιαρκεί περισσότερο από κάθε άλλο φυτό
3) Αντέχει απότιστη για μεγάλο χρονικό διάστημα
4) Δεν έχει προβλήματα με παράσιτα ή ασθένειες.
Το έδαφος που θα φυτευτεί πρέπει να έχει καλή στράγγιση, ενώ ευδοκιμεί σε όλους τους τύπους εδαφών. Πρέπει να τονιστεί ότι αν η Λαντάνα καλλιεργηθεί υπό σκιά, υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες να αναπτύξει ωίδιο. Ακόμα, αν το έδαφος δεν στραγγίζει καλά, παρατηρούνται σήψεις στις ρίζες.
Δεντρολίβανο ερπον Rosmarinus officinalis "Prostratus"
Αυτό το δεντρολίβανο δεν αναπτύσσεται σε ύψος και, γενικά, είναι χαμηλής ανάπτυξης φυτό. Έχει πολύ αρωματικά φύλλα, που μοιάζουν με βελόνα. Τα άνθη του είναι χρώματος ανοικτού μπλε, με εποχή ανθοφορίας την
Άνοιξη, το Καλοκαίρι και μερικές φορές και το Φθινόπωρο. Η καλλιέργειά του αποσκοπεί στην χρήση του στην μαγειρική ή για καλλωπιστικούς λόγους, καθώς είναι πολύ καλή επιλογή για βραχόκηπους, ειδικά στα πετρώδη σημεία, ή για «καταρράκτες» στους τοίχους. Είναι ανθεκτικό στην ξηρασία, και γενικά, δεν του αρέσει η υγρασία. Συνεπώς, το χώμα που θα χρησιμοποιηθεί θα πρέπει να είναι ελαφρύ. Ανέχεται την ημισκιά, αλλά ευδοκιμεί καλύτερα στην πλήρη έκθεση του ηλίου.
Παχύφυτα-κάκτοι
Κρασούλα Crassula sp
Η Κρασούλα είναι πολύ γνωστό καλλιεργούμενο παχύφυτο. Είναι ένας αειθαλής θάμνος με γυαλιστερά, σαρκώδη, πράσινα φύλλα, που συχνά στολίζονται με κόκκινες πινελιές στις άκρες.
Το κόκκινα χρώμα στις άκρες συνήθως προκαλείται από την έκθεση στον ήλιο. Η ανθοφορία της Κρασούλας αποτελείται από λευκά ή ανοιχτόχρωμα ροζ λουλούδια, με εποχή ανθοφορίας από το Φθινόπωρο μέχρι την Άνοιξη. Καθώς μεγαλώνει σε ηλικία η κρασούλα με τα στιβαρή φύλλα και κλαδιά παίρνει την όψη ενός μικροσκοπικού δέντρου και γιαυτό προτείνεται η χρήση της στην δημιουργία ενός βραχόκηπου.
Κάκτος Mammillaria Plumosa
Το Mammillaria plumosa είναι ένα είδος κάκτου που σχηματίζει ένα χαμηλό και ταυτόχρονα πυκνό ανάχωμα από σφαιρικά κακτάκια που καλύπτονται εξ’ ολοκλήρου από λευκά αγκάθια. Αυτά τα αγκάθια είναι στολισμένα με πολύ μακριές τρίχες που πιστεύτε ότι υπάρχουν για να προστατεύουν το φυτό από τον καυτό ήλιο της ερήμου.
Στα τέλη του καλοκαιριού εμφανίζονται κρεμώδη λευκά η θαμπά ροζ άνθη μεγλυκό άρωμα. Αναπτύσσεται σε ύψος μέχρι 10cmκαι πλάτος μέχρι 40cmκαι προτείνεται για βραχόκηπους λόγω της αντοχής του στον καυτό ήλιο το καλοκαίρι. Όσον αφορά τα παθογόνα και τα έντομα θέλει προσοχή επειδή μερικές φορές προσβάλλεται από βαμβακάδα και την κόκκινη αράχνη.
Γενικά στα παχύφυτα και στους κάκτους η επιλογή είναι υποκειμενική, σχεδόν όλα ενδείκνυνται για την χρήση τους σε βραχόκηπους όποτε η επιλογή είναι δική σας, το μόνο που χρειάζονται είναι την προσοχή σας με το πότισμα καθώς δεν χρειάζονται πολύ νερό επειδή δημιουργούνται σήψεις. Επιλέξτε χώμα ειδικό για παχύφυτα για να πετύχετε καλή στράγγιση.
Εάν ενδιαφέρεστε για υδροχαρή φυτά δείτε το άρθρο μας στον παρακάτω σύνδεσμο.
Πηγές άρθρου
Φυτολογικός οδηγός 3 milapiante επιστημονική επιμέλεια Θάνος Βαϊόπουλος
Σημειώσεις απο το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αρθογράφος
Ζαραϊδώνης Εμμανουήλ (Υποψήφιος Διδάκτωρ Γ.Π.Α)
Kommentarer