top of page

Μάθετε τα πάντα για την Αγγουριά

Updated: Mar 13

Η Αγγουριά καλλιεργείται εδώ και 3000 χρόνια και είναι ενδογενές φυτό των ινδών. Ανήκει στα κολοκυνθοειδή και είναι μονοετές φυτό. Σήμερα καλλιεργείται σε όλες τις ηπείρους, όχι μόνο ως τροφή αλλά και για την θεραπευτική της ικανότητα σαν κρέμα προσώπου. Έχει έρπουσα και αναρριχώμενη ανάπτυξη και θέλει αρκετό χώρο για να αναπτυχθεί με επιτυχία.Ο καρπός της αγγουριάς τρώγεται φυσιολογικά ανώριμος και είναι μακρόστενος. 



Κλίμα

Η αγγουριά απαιτεί υψηλές θερμοκρασίες με άριστη θερμοκρασία 18 έως 24 βαθμούς κελσίου και γιαυτό καλλιεργείται άνοιξη προς καλοκαίρι. Αρέσκεται σε υψηλά επίπεδα σχετικής υγρασίας ενώ δεν ανέχεται τους δυνατούς ανέμους. 


Έδαφος

Το έδαφος της πρέπει να είναι γόνιμο και πλούσιο σε οργανική ύλη, πηλώδες ή αργιλοπηλώδες αλλά μπορεί να αναπτυχθεί σχεδόν σε οποιοδήποτε έδαφος με pH = 5,5-7. Δεν ανέχεται εδάφη με υψηλή περιεκτικότητα σε άλατα. 


Λίπανση

Απαιτητικό φυτό για θρεπτικά στοιχεία, με την βασική λίπανση καλύπτονται οι ανάγκες σε κάλιο ενώ προστίθεται φώσφορος και μαγνήσιο για όλη την καλλιεργητική περίοδο της αγγουριάς. Ένα ενδεικτικό λίπασμα κατάλληλο για την αγγουρία είναι: 12-12-17 + 2MgO + TE


Εποχή σποράς

Η αγγουριά είναι μια μεταφυτευόμενη καλλιέργεια δηλαδή το φυτεύουμε ως φυτώριο αγγουριάς. Για πρώιμη παραγωγή η φύτευση γίνεται τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου ενώ για πιο όψιμες καλλιέργειες η μεταφύτευση γίνεται πιο αργά μέχρι και τον Ιούλιο. Το κατάλληλο φυτώριο αγγουριάςπρέπει να έχει 4-6 πραγματικά φύλλα και οι ρίζες του να έχουν γεμίσει το φυτοδοχείο. Κατα την φύτευση θα πρέπει να δωθεί προσοχή στο βάθος φύτευσης! Το βαθύ φύτεμα προκαλεί ασθένειες λόγω του ότι η βάση του στελέχους είναι ευπαθής. 


Καλλιεργητικές φροντίδες

Η αγγουριά και γενικά τα κολοκυνθώδη χρειάζονται καλλιεργητικές φροντίδες. Συγκεκριμένα με ένα σκαλιστήρι θα πρέπει να πραγματοποιείται το σκάλισμα ενώ συστήνεται η χρήση μαύρου πλαστικού εδαφοκάλυψης για την αποφυγή των ζιζανίων.



Για το πότισμα της αγγουριάς συστήνεται η χρήση σωλήνα με σταγόνες δηλαδή στάγδην άρδευση, με συχνότητα άρδευσης 2 φορές την εβδομάδα την άνοιξη και 4 φορές την εβδομάδα το καλοκαίρι. 

Η συγκομιδή γίνεται 35-60 ημέρες μετά τη μεταφύτευση όταν αποκτήσει μήκος περίπου 20-30cm ανάλογα με την ποικιλία.


Ασθένειες κολοκυνθoειδών


• Περονόσπορος

Για την αντιμετώπιση του περονόσπορου πραγματοποιούνται προληπτικοί ψεκασμοί με χαλκούχα σκευάσματα και χρησιμοποιούνται κυρίως ανθεκτικές ποικιλίες στο παθογόνο.

Ωίδιο

Η καταπολέμηση του Ωιδίου είναι δύσκολη μετά την εγκατάσταση του παθογόνου, πρέπει να γίνονται προληπτικοί ψεκασμοί με φάρμακα εναντίον των Oidium και επιπάσεις με θειούχο σκεύασμα αν το επιτρέπει η θερμοκρασία.


• Προσβολή λαιμού, ριζών και καρπών

Είναι μύκητας εδάφους και μεταδίδεται με το έδαφος και το νερό ποτίσματος. Για την αποφυγή αυτού του μύκητα πρέπει να δίνεται προσοχή στα φυτώρια να μην είναι μολυσμένα κατά την μεταφύτευση, ενώ αν παρατηρηθεί κάποιο σύμπτωμα όπως παραπάνω το φυτό θα πρέπει να απομακρύνεται από τον αγρό. Τέλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάποιο διασυστηματικό μυκητοκτόνο.


Τεφρά σήψη-βοτρύτης

Για την καταπολέμηση του πρέπει να χρησιμοποιηθεί μυκητοκτόνο και ψεκασμοί με το βιολογικό προϊον Trichodex.


• Σκληρωτινίαση

Για την καταπολέμηση αυτού του μύκητα πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο η υγρασία στο έδαφος με μειωμένη άρδευση και καλή αποστράγγιση, που επιτυγχάνεται με καλή ανάμειξη χώματος με περλίτη. Τα προσβεβλημένα φυτά πρέπει να καταστρέφονται αμέσως ενώ η απολύμανση εδάφους με ηλιοαπολύμανση φαίνεται ότι βοηθάει. Τέλος γίνονται προληπτικοί ψεκασμοί με ειδικά σκευάσματα και δραστικές ουσίες.

Σχετικά με τα έντομα συναντάμε ψώρες ή αφίδες, αλευρώδης, θρίπες, φυλλορύκτες, λεπιδόπτερα και ακάρεα.


Για την καταπολέμηση αυτών των εντόμων μπορεί να γίνει: 

α)βιολογική καταπολέμηση με ωφέλιμα έντομα ή βιολογικά σκευάσματα 

β)χημική καταπολέμηση με χρήση χημικών εντομοκτόνων.

Είναι σημαντικό να παρακολουθείται ο πληθυσμός σε κάθε περίπτωση.Για παράδειγμα στον αλευρώδη, στα λεπιδόπτερα και στον φυλλορύκτη χρησιμοποιείται η κίτρινη κολλητική παγίδαπαρακολούθησης, ενώ για την παρακολούθηση του θρίπα χρησιμοποιείται η μπλέ κολλητική παγίδα. Ανάλογα με την προσβολή καταστρώνεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο καταπολέμησης.




-----------------------------------

Πηγές άρθρου

Επιστημονικό σύγγραμμα Η τεχνική της καλλιέργειας των υπαίθριων κηπευτικών Χρίστος Μ. Ολύμπιος ομότιμος καθηγητής κηπευτικών καλλιεργειών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Αρθογράφος

Ζαραϊδώνης Εμμανουήλ (Υποψήφιος Διδάκτωρ Γ.Π.Α)                   

9 views0 comments

Comments


bottom of page