Λατινική ονομασία: Pyrus communis sp.
Η αχλαδιά ή απιδιά είναι οπωροφόρο δέντρο και ανήκει στην τάξη Ροδώδη και στην οικογένεια των Ροδοειδών και καλλιεργείται δε σε όλες τις εύκρατες χώρες. Κατάγεται από τις περιοχές γύρω από την Κασπία θάλασσα και βρέθηκε στην Ελλάδα από τα αρχαία χρόνια.
Στην Ευρώπη καλλιεργείται από το 17ο αιώνα.Καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο, για τους γλυκούς ζουμερούς καρπούς της, με την ήπια γεύση και το φρουτώδες άρωμα. Είναι φυτό με μεγάλη αντοχή στην ξηρασία και έχει λίγες απαιτήσεις όσον αφορά τη φροντίδα της.
Κατάλληλη και για την πλειοψηφία των ελληνικών περιοχών, υπόσχεται να δώσει νόστιμα, αγαπημένα φρούτα σε όποιον της χαρίσει μια θέση στον κήπο του. Έχει φύλλα καρδιόσχημα, πριονωτά στην περιφέρεια, έντονου πράσινου χρώματος, τα οποία εμφανίζονται μετά ή/και κατά την άνθιση.
Η ανθοφορία των Αχλαδιών παρατηρείται κατά τους μήνες Απρίλιο-Μάιο και διαρκεί περίπου 20 ημέρες.Συνήθως σε ένα στρέμμα μπορούν να φυτευτούν 15-25 δέντρα αλλά σε μη ζωηρές ποικιλίες μπορούμε να δούμε και 100 δέντρα ανά στρέμμα.
Όταν δεν υπάρχει αρκετή υγρασία ή ικανοποιητικός αριθμός βροχοπτώσεων τότε χρειάζεται πότισμα γιατί το δέντρο είναι ευαίσθητο στην ξηρασία. Στην Ελλάδα η συστηματική καλλιέργεια της αχλαδιάς γίνεται κυρίως στη Μακεδονία (περίπου το 40% της εγχώριας παραγωγής) ,στην Πελοπόννησο (το 27% της παραγωγής) στη Δυτική Στερεά και στη Θεσσαλία.