Λατινική ονομασία: Sideritis
Το φυτό Τσάι Βουνού (γένος Sideritis – Σιδηρίτις) xρησιμοποιείται ευρύτατα στις μεσογειακές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, ως αφέψημα (τσάι).
Το γένος περιλαμβάνει 150 περίπου είδη, που φύονται στις παραμεσόγειες χώρες, τις Καναρίους νήσους και τη Βόρειο Ασία.
Πρόκειται για μονοετείς ή πολυετείς πόες, αποξυλωμένες ενίοτε στη βάση, χνουδωτές. Έχουν άνθη κίτρινα ή λευκά, μικρά, κατά σπονδύλους απομακρυσμένους ή πλησίον αλλήλους χωρίς βράκτια. Ανήκουν στα Χειλανθή. Στη Μεσόγειο το ρόφημα των φυτών αυτών είναι πολύ δημοφιλές και διαδεδομένο.
Η S. raeseri είναι η πιο κοινή ποικιλία σιδερίτη που καλλιεργείται στην Ελλάδα, στην Αλβανία και στα Σκόπια, όπου υπάρχουν επίσης εξελιγμένα υβρίδια.
Το φύτεμα συνιστάται να γίνεται σε δύο περιόδους, από τον Οκτώβριο ως τον Νοέμβριο και από τον Φεβρουάριο ως τον Μάρτιο (στο βόρειο ημισφαίριο), και η συγκομιδή τον Ιούλιο, όταν έχει ανθίσει πλήρως. Το φυτό τυπικά ξηραίνεται πριν τη χρήση του.